Sinds ik ben beginnen zeilen, intussen bijna 20 jaar geleden, droomde ik er van om ooit op eigen kiel de Atlantische Oceaan over te steken richting Caraiben. De Noordzee, Engeland, Frankrijk en Nederland had ik wel gehad. Dat ik niet moest blijven dromen en wachten tot mijn pensioen was me ook al snel duidelijk: “Dit moest voor mijn 50ste gebeuren !” Ik heb een sabbatjaar genomen dat inging op 1 juni 2012.
De boot werd volledig in orde gebracht : een lange reis stelt immers andere eisen aan de boot dan korte vakantietochtjes… zonnepanelen, stormzeil, radar, kaarten, pilots, anker, epirb, satphone, verzekering, inentingen, waterzuivering, muskietennet, apotheek….
Op de valreep heb ik nog een PADI openwater duikbrevet gehaald en duikmateriaal aangeschaft. Intussen ben ik PADI rescuediver en wens ik nog te kwalificeren als divemaster.
Het sudderde al langer, maar op Sint Maarten had ik besloten heb om het niet bij één jaar te houden. Mijn werkgever bood me de mogelijkheid om een extra jaar verlof zonder wedde te nemen zodat ik een jaar langer in de regio kon blijven.
Plannen van een zeiler worden op het strand in het zand geschreven bij laagwater : Op 1 mei 2014 ga ik over stag en vertrek ik terug naar Europa om op 2 juni terug aan het werk te gaan. Het is, tot nu toe, de mooiste periode uit mijn leven geweest.
Sailing maeva 